کراتین – دیجی متریالز

اطلاعات پایه کراتین

توضیحات کلی خواص فیزیکی و شیمیایی روش تولید اثرات دارویی موارد استفاده عوارض جانبی

نام محصول:	کراتین
مترادف ها:	N-متیل-N-آمیدینوگلیسین؛ کراتین HMB؛ 2-[آمیدینو(متیل) آمینو] اسید استیک؛ 2-[کاربامی‌دیل(متیل) آمینو] اتانوئیک اسید؛ 2-(1-متیل گوانیدینو) استیک اسید؛ کراتین بی آب؛ 2- (1-متیل کاربامیدامیدو)استیک اسید؛ کراتین زویتریون
CAS:	57-00-1
MF:	C4H9N3O2
MW:	131.13
EINECS:	200-306-6
دسته بندی محصولات:	CO – استانداردهای زیست محیطی CZ؛ الفبایی؛ اسیدهای آمینه؛ C؛ متابولیت ها؛ آفت کش ها و متابولیت ها
فایل مول:	57-00-1.mol

خواص شیمیایی کراتین

نقطه ذوب	~295 °C (dec.)
نقطه جوش	242.43 درجه سانتی گراد (تخمین تقریبی)
تراکم	1,33 g/cm³
ضریب شکست	1.5700 (تخمین)
دمای ذخیره سازی	در جای تاریک، فضای بی اثر، دمای اتاق نگهداری شود
انحلال پذیری	آب (کمی، گرم شده)
فرم	جامد
pka	2.63(at 25℃)
رنگ	سفید تا مایل به سفید
حلالیت در آب	محلول در آب.
Merck	14,2568
BRN	907175
InChIKey	CVSVTCORWBXHQV-UHFFFAOYSA-N
مرجع پایگاه داده CAS	57-00-1 (مرجع پایگاه داده CAS)
مرجع شیمی NIST	گلایسین، N-(آمینیمینومتیل)-N-متیل-(57-00-1)
سیستم ثبت مواد EPA	گلایسین، N-(آمینیمینومتیل)-N-متیل- (57-00-1)

نکات ایمنی

کدهای خطر	Xi
بیانیه های ریسک	36/37/38
بیانیه های ایمنی	26-36
WGK آلمان	3
TSCA	Yes
کد HS	29252900
داده های مواد خطرناک	57-00-1 (داده های مواد خطرناک)
سمیت	ترکیبی که به فسفوکراتین فسفریله می‌شود، که نشان‌دهنده ذخیره‌ای از گروه‌های فسفریل پرانرژی در عضله است که می‌تواند به ADP منتقل شود و ATP برای انقباض عضلانی تولید کند. آنزیمی که در انتقال فسفات بین آنها نقش دارد کراتین فسفوکیناز است که واکنش فسفوکراتین+ADP→ATP+کراتین را کاتالیز می کند. افزایش کراتین فسفوکیناز سرم ممکن است نشان دهنده آسیب به بافت غیر کبدی باشد اما نه به کبد.

اطلاعات MSDS

ارائه دهنده	زبان
متیل گلیکوسیامین	انگلیسی
سیگما آلدریچ	انگلیسی
ALFA	انگلیسی

استفاده و سنتز کراتین

توضیحات کلی	کراتین نوعی مواد مغذی طبیعی است که در بدن انسان وجود دارد و همچنین می تواند از طریق آرژنین، گلیسین و متیونین در کبد، کلیه و پانکراس سنتز شود: در حضور کاتالیز آرژنین/گلیسین ترانس آمیدیناز در کلیه، گروه آمیدینو آرژنین را می توان به گروه آمینو گلیسین منتقل کرد و گلیکوسیامین تولید کرد. سپس در کبد، با کاتالیز گلیکوسیامین متیل ترانسفراز، گروه متیل S-آدنوزیل متیونین را می توان به گلیکوسیامین منتقل کرد و کراتین تولید کرد. می تواند محتوای آب سلول های عضلانی را افزایش دهد، به سلول های ماهیچه ای برای ذخیره انرژی، افزایش سنتز پروتئین و برخی عملکردهای اساسی دیگر کمک کند. که در آن کراتین مصنوعی مصنوعی می تواند به عنوان مکمل های غذایی برای ارتقای سازگاری عضلات اسکلتی در ورزش شدید و مبارزه با خستگی مفرط افراد در هنگام ضعف استفاده شود. همچنین می توان از آن برای ساخت داروهایی برای درمان بیماری های قلبی و نارسایی تنفسی استفاده کرد. می توان از آن برای ساخت فرمول دارویی حاوی هورمون های رشد انسانی استفاده کرد. می توان آن را به مواد غذایی سالم ترکیب کرد، با اثر ضد پیری و قدرت بازیابی فیزیکی.
خواص فیزیکی و شیمیایی	این بلورهای منشوری (شامل یک مولکول آب کریستالی) با نقطه ذوب 303 ℃ و چگالی نسبی 1.33 است. محلول در آب جوش و 98% اسید استیک، کمی محلول در اتانول اما نامحلول در دی اتیل اتر و بوتیرات است. می تواند با اسید معدنی واکنش دهد تا کراتینین به دست آید و با گرم کردن کل سودا آهک متیل آمین تولید کند. می توان از آن برای تولید آمونیاک در هنگام قرار گرفتن در معرض آزئوتروپ با هیدروکسید پتاسیم استفاده کرد و می تواند با پرمنگنات پتاسیم برای تولید متیل گوانیدین اسید اگزالیک و گوانیدین واکنش نشان دهد. در دمای اتاق، محلول آبی آن می تواند با نقش استات جیوه واکنش داده و اسید گوانیدینو گلیوکسیلیک تولید کند و در نهایت اسید اگزالیک و گوانیدین تولید کند.
روش تولید	برای گرفتن نیتروژن آهک به عنوان مواد خام برای تهیه کراتین، سه مسیر فرآیند متفاوت وجود دارد: نیتروژن آهک واکنش مستقیمی با محلول آبی سدیم سارکوزین برای تولید کراتین دارد. نیتروژن آهک با محلول متانول از پیش اشباع شده با گاز کلرید هیدروژن خشک واکنش داده و هیدروکلراید O-methylisourea تولید می کند که بیشتر در معرض واکنش با سارکوزین برای تولید کراتین است. در شرایط عبور هوا، نیتروژن آهک با اسید هیدروکلریک آبی واکنش داده شد تا کلرید فرمیدین کلر تولید شود که بیشتر با سارکوزین سدیم برای تولید کراتین واکنش می دهد. سیانامید با اسید کلرواستیک، متیل آمین واکنش داده و کراتین مونوهیدرات تولید می کند. تیوره و دی متیل سولفات را به عنوان مواد خام برای تولید سولفات S-methylisothiourea استفاده کنید که سپس با سارکوزین، سدیم سارکوزین یا سارکوزین پتاسیم برای تولید کراتین واکنش نشان می دهد. اوره و دی متیل سولفات را به عنوان مواد خام برای تولید O-methyl isourea sulfate که سپس با سدیم سارکوزین واکنش می دهد و کراتین مونوهیدرات تولید می کند. شکل 1 فرمول واکنش برای تولید کراتین روش کار: 3.3 مول اوره و 6 میلی لیتر H2SO4 50% به یک فلاسک 500 میلی لیتری چهار گردنی مجهز به همزن، دماسنج، قیف قطره ای و کندانسور اضافه کنید. تا 40 درجه سانتیگراد گرم کنید، 3 مول دی متیل سولفات را به مدت 3 ساعت زیر هم بزنید. در هنگام افزودن مواد خام، دما باید کمتر از 70 ℃ حفظ شود. پس از تکمیل مواد، به مدت 2 ساعت در حدود 70 درجه سانتیگراد هم بزنید و خنک کنید تا 561.8 گرم O-methyl isourea sulfate بدست آید. 61.7 از محلول آبی 36 درصد سدیم سارکوزینات را به یک فلاسک 500 میلی لیتری چهار گردن مجهز به همزن، دماسنج، قیف قطره ای و کندانسور اضافه کنید، از 30 درصد هیدروکلراید برای تنظیم pH روی 11.0 استفاده کنید و سپس قطره را به آن اضافه کنید. در 20 ℃ از 50 گرم O-متیل ایزوره سولفات در 2 ساعت. در طول فرآیند اضافه کردن، قطره قطره، از محلول 25٪ NaOH برای تنظیم pH استفاده کنید و PH را در حدود 11.0 حفظ کنید، پس از تکمیل افزودن، به هم زدن در دمای 40 درجه سانتیگراد به مدت 2 ساعت ادامه داد و سپس مخلوط را در دمای 0 ~ سرد کنید. 5 درجه سانتیگراد به مدت 2 ساعت و کریستال های بی رنگ تشکیل شده را فیلتر کنید. از 2×15 میلی لیتر آب یخ برای شستن کیک فیلتر استفاده کنید تا کراتین مونوهیدرات خام تولید شود. محصول خام را در لیوان بریزید، آب 7 تا 8 برابر مقدار محصول خام اضافه کنید، حرارت دهید تا تمام محصول خام حل شود، مایع در دمای اتاق خنک شود، متبلور شود، کریستال ها را صاف کنید، در دمای خشک کنید. زیر 50 ℃ برای به دست آوردن محصول نهایی کراتین مونوهیدرات.
اثرات فارماکولوژیک	افزایش محتوای آب سلول های ماهیچه ای: در مرحله اولیه استفاده از کراتین، به وضوح می توانید احساس کنید که عضلات می توانند بزرگتر و قوی تر شوند. این به این دلیل است که کراتین منجر به این می‌شود که سلول‌های ماهیچه‌ای بدن مقدار نسبتاً زیادی آب را ذخیره کنند. و هنگامی که تمام سلول های عضلانی مقادیر زیادی آب جذب می کنند و حجم بیشتری به دست می آورند، مطمئناً عضله پرتر و قابل مشاهده تر می شود. کمک به سلول های ماهیچه ای برای ذخیره انرژی: فیبر عضلانی انسان شامل دو شکل مختلف کراتین است: کراتین بدون پیوند و کراتین فسفات حاوی فسفات. در میان آنها، کراتین فسفات حدود دو سوم کل محتوای کراتین را تشکیل می دهد. وقتی عضله برای ورزش منقبض می شود، بدن از ترکیبی به نام ATP به عنوان منبع انرژی استفاده می کند. متأسفانه سلول‌های ماهیچه‌ای بدن فقط می‌توانند انرژی ATP را پشتیبانی کنند که تنها برای انقباض سریع کمتر از ده ثانیه کافی است. بنابراین برای حفظ حرکت مداوم باید ATP بیشتری تولید شود. در این زمان، کراتین فسفات ذخیره شده در ماهیچه، گروه اسید فسفریک خود را برای بیوسنتز مجدد ATP قربانی می کند. بنابراین، اگر عضلات حاوی کراتین بیشتری باشند، عضله پتانسیل بیشتری برای اعمال قدرت خود خواهد داشت. علاوه بر این، مکمل کراتین همچنین می تواند به جوان سازی سلول های ماهیچه ای خسته کمک کند. این به این دلیل است که وقتی انرژی ATP عضله تخلیه می شود، بدن می تواند از مسیر گلیکولیز برای تولید اسید لاکتیک استفاده کند. هنگامی که بدن تحت تمرین شدید قرار می گیرد، می توان مقدار زیادی اسید لاکتیک تولید کرد تا عضلات را دچار درد و خستگی کند. در این زمان اگر عضله بتواند مقدار نسبتاً زیادی کراتین فسفات را برای تأمین ATP بیشتر ذخیره کند، بدن تولید اسید لاکتیک را کاهش می دهد و خستگی سلول های عضلانی را کاهش می دهد تا بتوانیم با دوام تر و انفجاری تر ورزش کنیم. افزایش بیوسنتز پروتئین ها: جذب کراتین باعث می شود بدن بتواند از پروتئین بیشتری برای رشد عضلات استفاده کند. علاوه بر این، دو پروتئین در ساختار عضلانی. اکتین و میوزین، دقیقاً جزء اصلی است که منجر به انقباض و حرکت فیبر عضلانی می شود. بنابراین، اگر بتوانیم مقدار کافی کراتین را برای بدن خود تکمیل کنیم، بدن ما می‌تواند انرژی مصرف شده برای سنتز پروتئین را کاهش دهد تا بتوانیم انرژی بیشتری برای سنتز سلول‌های اکتین و میوزین داشته باشیم، بنابراین قطعاً ماهیچه‌های ما قوی‌تر می‌شوند. قوی تر.
استفاده می کند	می توان از آن به عنوان مکمل غذایی برای ارتقای سازگاری عضلات اسکلتی با ورزش های شدید و مبارزه با خستگی مفرط برای افراد ضعیف استفاده کرد. می توان از آن به عنوان دارو برای درمان بیماری های قلبی و نارسایی تنفسی استفاده کرد. می توان از آن برای تهیه فرمولاسیون دارویی حاوی هورمون رشد انسانی استفاده کرد. می توان آن را به مواد غذایی سالم ترکیبی با اثر ضد پیری و بازیابی قدرت فیزیکی اعمال کرد. می توان آن را به عنوان معرف برای تحقیقات بیوشیمیایی استفاده کرد.
اثرات جانبی	محصولات جانبی کراتین با خلوص پایین نه تنها هیچ اثر ظاهری ندارد، بلکه برای بدن انسان مضر است. مهمترین ماده مضر مشتقاتی به نام دی سیاندیامید است. بار دفع کلیوی را افزایش می دهد. در محصول کراتین با خلوص 99.99 درصد، میزان دی سیاندی آمید کمتر از 20PPM است. منبع انرژی حرکت ماهیچه های انسان متکی به انرژی تجزیه شده توسط آدنوزین تری فسفات (ATP) است. در تمرینات با شدت بالا، ATP در عرض چند ثانیه به طور کامل تخلیه می شود، به این معنی که تنها می تواند چند ثانیه انرژی ایجاد کند. در تمرینات هوازی. می توان آن را از تجزیه هوازی کربوهیدرات ها و چربی ها سنتز کرد اما در ورزش های بی هوازی به دلیل کمبود اکسیژن، کراتین شروع به درگیر شدن در متابولیسم انرژی کرد و می تواند با اسید فسفریک ترکیب شود و کراتین فسفات (CP) را سنتز کند و به سرعت تولید کند. از لحاظ تئوری، هر چه کراتین بیشتر ذخیره شود، سنتز CP بیشتر می شود و زمان بیشتری می توان ATP را تامین کرد. در این صورت، عضله می تواند برای مدت طولانی تری در تمرینات با شدت بالا باقی بماند. در دوره نقاهت، سنتز کراتین همچنان به کربوهیدرات ها برای تامین انرژی هوازی متکی است، بنابراین دریافت کربوهیدرات ها نباید خیلی کم باشد، در غیر این صورت، پس از تجزیه کراتین، نمی توان آن را دریافت کرد. سنتز شده و نمی تواند انرژی را در تمرین بعدی تامین کند. خطر از آنجایی که کراتین می تواند به سرعت انرژی را تکمیل کند، ممکن است پدیده تمرین بیش از حد در طول تمرین وجود داشته باشد.
خواص شیمیایی	پودر سفید
وقوع	کراتین یک اسید آمینه است که به طور طبیعی در محصولات لبنی، غذاهای دریایی و گوشت گاو وجود دارد. این توسط بدن در کبد، کلیه و پانکراس ساخته می شود.
استفاده می کند	کراتین برای آتروفی ژیرات، بیماری مک آردل، دیستروفی عضلانی، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک و آرتریت روماتوئید استفاده می شود. در بیماری احتقانی قلب برای بهبود تحمل ورزش و افزایش عملکرد ورزشی استفاده می شود.
استفاده می کند	کراتین در تولید سریع ATP مرتبط با کراتین کیناز در بافت ماهیچه اسکلتی نقش دارد. کراتین ممکن است به عنوان مکمل برای مطالعه مکانیسم اثر آن استفاده شود. به عنوان یک ماده مغذی و یک عامل محافظت کننده عصبی عمل می کند.
اقدامات بیوشیمی/فیزیول	کراتین یک ترکیب نیتروژنی است که به عنوان یک مخزن با انرژی بالا برای بازسازی سریع ATP عمل می کند. تقریباً 95 درصد کراتین در ماهیچه های اسکلتی، عمدتاً به صورت فسفوکراتین یافت می شود. کراتین را می توان از طریق مصرف رژیم غذایی به دست آورد یا از ال-آرژنین، گلیسین و ال-متیونین در یک واکنش چند مرحله ای که در کلیه ها و کبد رخ می دهد، تشکیل شد. سپس کراتین به بافت ماهیچه ای منتقل می شود. مکمل کراتین برای افزایش عملکرد ورزشی، در درجه اول با افزایش توده عضلانی استفاده می شود. کراتین همچنین به‌عنوان درمان بیماری‌های عصبی-عضلانی مورد بررسی قرار گرفته است، جایی که ممکن است به محافظت عصبی و با بهبود وضعیت بیوانرژیک سلولی کمک کند.
روش های تصفیه	ناخالصی های احتمالی کراتینین و سایر ترکیبات گوانیدینو هستند. از حداقل حجم H2O در حال جوش به عنوان مونوهیدرات متبلور می شود. هیدرات نیز با حل شدن در H2O و افزودن Me2CO به دست می آید. خشک کردن تحت خلاء روی P2O5 یا خشک کردن در دمای 100 درجه باعث ایجاد پایه بی آب می شود. پایه بی آب را می توان با حل کردن هیدرات در H2O، کاشت با پایه بی آب و خنک کردن در یخ به دست آورد. متر از 258 -268 درجه (دسامبر) گزارش شد. پیکرات از 17 قسمت H2O با متر 218-220 درجه (دسامبر) متبلور می شود. [King J Chem Soc 2377 1930, Hoffmann et al. J Am Chem Soc 58 1730 1936, Mendel & Hodgkin Acta Cryst 7 443 1954, Greenstein & Winitz The Chemistry of the Amino Acids J. Wiley, Vol 3 p 2750 1961, Beilstein 4 III 1170, IV2,

محصولات و مواد اولیه تهیه کراتین

محصولات آماده سازی

پلی‌اینوسینیک اسید-پلی سیتیدیلیک اسید–>کراتینین–>بازدارنده خوردگی HS-13

دیدگاهی بنویسید لغو پاسخ